In een serie korte posts zetten Leanne Steeghs en Philippe Bailleur de afgelopen tijd op een rijtje wat de waarde zoal kan zijn van het leren begeleiden van organisatieopstellingen. Zowel voor jezelf als professional, als voor de organisaties waarmee je werkt. Die korte stukjes, hebben ze nu gebundeld in één artikel.
Wat levert het op voor jou als begeleider?
Philippe Bailleur en Leanne Steeghs zijn onlangs gestart met een nieuwe groep leidinggevenden, alweer onze vierde groep. Het is ondertussen een hele tijd geleden dat we de handen in elkaar sloegen met dezelfde drijfveer: “Het systemische gedachtegoed is zo waardevol voor organisaties. Laten we dit ‘vertalen’ en een brug leggen tussen die twee werelden.” En net door dat te doen, zien we die potentiële meerwaarde stap voor stap vorm krijgen voor onze ogen.
Daarom deze vier redenen …
Iedereen volgt reikhalzend de berichtgeving over de versoepeling of aanpassing van de corona-maatregelen, opgelegd door de overheid. De druk neemt overal toe want naast dodelijke slachtoffers beginnen er zich ook stilaan andere mogelijke slachtoffers te tonen.
Systemisch fenomenologisch waarnemen in de praktijk
Lieke is een jonge vrouw en schuift wat ongemakkelijk aan bij het gezelschap dat zich verzamelt voor de opstellingenavond. Als ze aan de beurt is vraag ik haar waar ze naar wil kijken.
Dit blog is een co-creatie van Philippe Bailleur & Leanne Steeghs
Ondertussen is het boek “Trauma in Organisaties” al twee jaar uit. Het thema staat al langer op mijn netvlies maar sinds het boek er is, gaat mijn werk meer expliciet over dit thema. Wat bedoel ik daarmee?
Met dit blog willen Philippe Bailleur en ik een stukje verder bouwen op onze eerdere blogs over Systemisch Leiderschap en meer specifiek op het laatste blog.
In ons werk met organisaties komen we grosso modo vier soorten leiders tegen. Door de jaren heen leerden we dat daar ook theoretisch onderbouwde modellen rond zijn ontwikkeld. Daarom schrijven we dit blog met grote overtuiging.
Als leider of leidinggevende kom je soms in een soort ‘ouderfunctie’ ten opzichte van je medewerkers. Dat betekent dat je vroeg of laat te maken krijgt met overdracht van ‘oude gevoelens’ van medewerkers op jou, die eigenlijk te maken hebben met hun eigen ouder-ervaringen van vroeger.
Philippe Bailleur: “Ik startte mijn loopbaan als personeelsverantwoordelijke op een operationele basis van de Belgische Luchtmacht. Vrij snel kende ik daar mijn plek. Vliegen was de kerntaak, niet personeelszaken.
Enige tijd geleden werden we uitgenodigd om te werken met een loopbaanvraagstuk van een gedreven manager. De sabbatical liep op z’n einde en de knoop die ontward moest worden in die periode, raakte maar niet ontward.
De stelling ‘What brought us here, won’t bring us there’ is meer dan ooit van toepassing op organisaties en hun leiders. Een snel veranderende en steeds complexer wordende wereld verplicht organisaties om op zoek te gaan naar andere organisatiemodellen.
